Door īt vuur


īt Is laat als ik thuiskom
Jij bent nog op.
Je doet of je leest
achter kranten verstopt
En ik zeg: "Sorry liefste, het liep uit".
Ik neem je hoofd in mijn handen
En kus je heel zacht,
Ik zeg: "Ik heb je gemist",
Maar zelfs dat klinkt verdacht,
Want jij verstart, wordt koud als ijs.

Ik ga door het vuur
Wanneer je maar wil
Ik loop naar de hel en terug,
Ik slik de bitterste pil.
Hoe ver moet ik gaan
totdat jij met vertrouwt?
Wanneer dringt het tot je door:
Ik wil alleen maar jou.

Ik hoor hoe je ademt,
Je ligt op je zij,
Je rug naar mij toe
als een zwijgend verwijt;
Het maakt niet uit wat of ik zeg.
Je hebt me veroordeeld
Zonder schijn van bewijs,
Ik heb geen misdaad gepleegd
toch betaal ik de prijs,
Ik word zo moe van deze strijd.

Ik ga door het vuur
Wanneer je maar wil
Ik loop naar de hel en terug,
Ik slik de bitterste pil.
Hoe ver moet ik gaan
totdat jij met vertrouwt?
Wanneer dringt het tot je door:
Ik wil alleen maar jou.

De waarheid is simpelweg wat je gelooft.
Het is de verbeelding, de angst in je hoofd.

Ik ga door het vuur
Wanneer je maar wil
Ik loop naar de hel en terug,
Ik slik de bitterste pil.
Hoe ver moet ik gaan
totdat jij met vertrouwt?
Wanneer dringt het tot je door:
Ik wil alleen maar jou.
Ik wil alleen maar jou.
Ik wil alleen maar jou.

Door: F. Bakker en H. Schulte