Hou me vast
Ik stond op met een kater
De drank viel beroerd
Maar wat mij vannacht nog het meest
heeft gevloerd:
Ik mis je
Ik moet mezelf dwingen
om verder te gaan
Ik hoor mezelf zeggen:
Kom stel je niet aan
Ik mis je. Ik mis je.
Hou me vast, laat me nooit meer gaan.
Ik dacht dat ik sterker was,
maar dit kan ik niet aan.
Hou me vast,
'k drijf stuurloos op de wind.
Mijn schip heeft geen anker meer
nu ik jou niet naast me vind.
Is het te laat, te laat voor spijt.
Is het te laat, ben ik je kwijt.
Want ik besef
dit is voor mij ontvoltooid verleden tijd.
Ik heb gekozen, de knoop doorgehakt.
Wel overwogen mijn kofers gepakt.
Ik mis je, ik mis je
Mijn uitzicht verandert, dezelfde stad.
Ik kan bijna je huis zien en he, weet je wat:
Ik mis je.
Hou me vast, laat me nooit meer gaan.
Ik dacht dat ik sterker was,
maar dit kan ik niet aan.
Hou me vast,
'k drijf stuurloos op de wind.
Mijn schip heeft geen anker meer
nu ik jou niet naast me vind.
Is het te laat, te laat voor spijt.
Is het te laat, ben ik je kwijt.
Want ik besef
dit is voor mij ontvoltooid verleden tijd.
Hou me vast,
'k drijf stuurloos op de wind.
Mijn schip heeft geen anker meer
nu ik jou niet naast me vind.
Is het te laat, te laat voor spijt.
Is het te laat, ben ik je kwijt.
Want ik besef
dit is voor mij ontvoltooid verleden tijd.
Is het te laat, te laat voor spijt.
Is het te laat, ben ik je kwijt.
Want ik besef
dit is voor mij ontvoltooid verleden tijd.
Door: Frans Bakker en Herman Schulte